Het begint te wennen
Blijf op de hoogte en volg Christa
01 Februari 2013 | Kenia, Msambweni
Zo, aan het einde van de eerste schoolweek weer even tijd om verslag te doen van alle belevenissen.. Het begint te wennen hier, hoor... We kunnen nu al aardig tegen de hitte al kijken we nu al wel vooruit naar de koele Hollandse nachten!! Hier wordt het niet kouder dan een graad of 24, puf puf, onder de klamboe...
Woensdag hebben we weer op school geholpen: we moesten met alle kinderen naar primary school lopen, zo'n 15 minuten met die kleine Pukkies in de bloedhitte. En dat allemaal omdat ze een pil tegen wormen kregen. Het duurde en duurde.... Weer terug op onze school bleven we buiten spelen. Tussen de middag wordt er door een paar moeders gekookt en eten alle kinderen, zittend op de grond, van een metalen bord met de vingers warm eten... Er wordt eerst gezamenlijk gebeden en daarna hoor je niets dan gesmak uit zo'n 60 mondjes, echt heeeel schattig!
Na school zijn Yvon en ik met de nieuwe teacher mee naar haar huisje gegaan, ze wilde haar dochtertje van 13 maanden laten zien, een plaatje! De terugweg liepen we in een half uurtje en tien waren we heel blij dat we nog een duik konden nemen!!
Donderdag heeft Yvon geholpen in het medical centre en dat viel nog niet zo mee... Ik heb op Pamela, de teacher's dochter gepast. Ben met haar naar de beach gegaan en trok veel bekijks: zo'n hele blanke vrouw met zo'n heel donker kindje in een draagdoek!!
Rond van de ochtend kwam Yvon ook en hebben we er een lekker middagje van gemaakt.
Toen was het tijd om afscheid te nemen van Willeke, ze ging naar Mombasa, nog een paar dagen safari en dan terug naar Nederland.
Vanmorgen waren we alweer op tijd op school, eerst geholpen met wat schrijfwerk... Veel van de kinderen hebben geen idee waar ze mee bezig zijn. Zelfs over- of naschrijven is al erg lastig...
Na de pauze hebben ze lekker gekleurd, wij hadden platen en waskrijtjes mee, erg leuk. Op vrijdag is er 's middags geen school, dus na de lunch zijn wij naar huis gegaan.
Vanmiddag met Leonard (onze gastheer) voor het eerst in een matatu gezeten: een 10-persoons busje waar op z'n minst 20 man in kan!!! Hele belevenis... We gingen naar Ukunda, pinnen, want al geven we niet veel uit, een beetje voorraad is best handig...
Bij thuiskomst heeft Phoebe weer heerlijk gekookt: rijst met groente-prutje... We treffen het met onze gastvrouw, ze is een goede kokkin!! Nu lekker mandje in, morgen staat een uitje naar de stad op het programma, met Leonard en Phoebe, richting Diana(beach), weer met de matatu... Ben benieuwd!!
Woensdag hebben we weer op school geholpen: we moesten met alle kinderen naar primary school lopen, zo'n 15 minuten met die kleine Pukkies in de bloedhitte. En dat allemaal omdat ze een pil tegen wormen kregen. Het duurde en duurde.... Weer terug op onze school bleven we buiten spelen. Tussen de middag wordt er door een paar moeders gekookt en eten alle kinderen, zittend op de grond, van een metalen bord met de vingers warm eten... Er wordt eerst gezamenlijk gebeden en daarna hoor je niets dan gesmak uit zo'n 60 mondjes, echt heeeel schattig!
Na school zijn Yvon en ik met de nieuwe teacher mee naar haar huisje gegaan, ze wilde haar dochtertje van 13 maanden laten zien, een plaatje! De terugweg liepen we in een half uurtje en tien waren we heel blij dat we nog een duik konden nemen!!
Donderdag heeft Yvon geholpen in het medical centre en dat viel nog niet zo mee... Ik heb op Pamela, de teacher's dochter gepast. Ben met haar naar de beach gegaan en trok veel bekijks: zo'n hele blanke vrouw met zo'n heel donker kindje in een draagdoek!!
Rond van de ochtend kwam Yvon ook en hebben we er een lekker middagje van gemaakt.
Toen was het tijd om afscheid te nemen van Willeke, ze ging naar Mombasa, nog een paar dagen safari en dan terug naar Nederland.
Vanmorgen waren we alweer op tijd op school, eerst geholpen met wat schrijfwerk... Veel van de kinderen hebben geen idee waar ze mee bezig zijn. Zelfs over- of naschrijven is al erg lastig...
Na de pauze hebben ze lekker gekleurd, wij hadden platen en waskrijtjes mee, erg leuk. Op vrijdag is er 's middags geen school, dus na de lunch zijn wij naar huis gegaan.
Vanmiddag met Leonard (onze gastheer) voor het eerst in een matatu gezeten: een 10-persoons busje waar op z'n minst 20 man in kan!!! Hele belevenis... We gingen naar Ukunda, pinnen, want al geven we niet veel uit, een beetje voorraad is best handig...
Bij thuiskomst heeft Phoebe weer heerlijk gekookt: rijst met groente-prutje... We treffen het met onze gastvrouw, ze is een goede kokkin!! Nu lekker mandje in, morgen staat een uitje naar de stad op het programma, met Leonard en Phoebe, richting Diana(beach), weer met de matatu... Ben benieuwd!!
-
01 Februari 2013 - 20:08
Anja:
Lieve Christa,
Dit is wel even een heel ander wereldje dan in ons koude kikkerlandje en de werkzaamheden in het RKZ. Ik kan me voorstellen dat die hete nachten niet echt lekker zijn, doet me denken aan onze reis in de USA. Maar ja zoals je al schrijft het went een beetje en van de ervaringen overdag ben je natuurlijk bekaf. Ook als "schooljuf" zal het wel erg wennen zijn.
Ik ben benieuwd hoe jullie uitstapje met de matatu naar Diana is geweest.
In het RKZ is het erg onrustig en hangt een begrafenis sfeer, daar mis je dus niks aan.
Het is nu vrijdagavond, dus kachel aan (buiten 4gr) en straks een borrel. Hebben daar ook nog drank?
Geniet maar lekker van de dingen daar en ik zie uit naar het volgende verslag,
gr ook aan Yvonne,
liefs Anja -
01 Februari 2013 - 20:37
Hanneke:
Hoi Christa,
Wat een mooi verhaal!
Wat zul je genieten daar tussen al die schatjes en al dat mooie en nieuwe wat je meemaakt.
13 maanden zon heb je in Ethipie.
Geldt dat ook voor Kenia?
Geniet ervan!
Of moet ik je ook sterkte wensen;)- in die hitte.
Liefs,
Hanneke -
01 Februari 2013 - 20:43
Maaike:
Hoi Chris,
Klinkt leuk allemaal.
Wat een belevenissen en wat een andere wereld.
Leuk ook om te werken met al die kinderen.
Je krijgt vast een onvergetelijke tijd.
Gelukkig is het eten goed. Ik hoop dat de hitte wat gaat wennen.
Liefs Maaike. -
01 Februari 2013 - 21:32
Connie Rosina:
Enig om te lezen Chris!! Zo'n soort reis vergeet je je leven lang niet meer!! Veel plezier nog....
groetjes,
Connie -
01 Februari 2013 - 22:16
Wilma :
Jee Christa wat een belevenis. Je vliegt gewoon een paar uur en je komt in een heel andere wereld. Geweldig. Lekker genieten en ik doe mee via je verhalen. Lieve groetjes Wilma. -
02 Februari 2013 - 00:54
Vera:
Jeetje Chris, wat een avontuur.
Vind het wel heel leuk om je verslag te lezen, had er graag bij willen zijn.
Ben net thuis, uit geweest met Michel. We waren bij het optreden van Gabrie, loopmaatje van Yvon.
Hoop weer gauw van je te horen. -
02 Februari 2013 - 10:14
Ilona:
Wat een leuke verhalen en mooie belevenissen!
Geniet van je verhalen!
Liefs Iloon -
02 Februari 2013 - 13:14
Mama:
Hoi Chrissie,
Even een berichtje van mij, ik stuur je nog een uitgebreidere mail (dan kan niet iedereen het lezen...hihi...), hoop dat je mails kunt lezen ook.
Fijn dat je zo geniet van "je kindertjes" hoor!
Doen jullie ook nog iets op medische gebied?
Hier alles goed.
Rest lees je in de mail.
groetjes aan Yvonne,
liefs mama -
02 Februari 2013 - 16:45
Marian Van Grevenhof:
Hoi Chris,
Ja,het is toch wel een straf om daar te zitten, ha,ha,je mist natuurlijk de volleybal meiden,maar jij bent lekker aan het genieten in een andere cultuur, het
duurt nog maar even,je bent alweer aan het aftellen,ha.ha,ha je blijft lachen.
Geniet nog lekker,want het is wel een ervaring.
Hart. Groetjes Marian
-
03 Februari 2013 - 19:59
Ied:
hoi chris,
wij weer terug in het koude kikkerland
het kikkerland wel gemist, maar niet het klimaat
we missen de warmte. Nou een hele klus in het
onderwijs ineens. Leuk om zo mee te lezen, leven met je
belevenissen. veel groetjes, (doet je anti-mugspul het)
ied
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
