Week 3 is begonnen
Blijf op de hoogte en volg Christa
12 Februari 2013 | Kenia, Mombassa
Zo, tijdje niet geschreven, maar we zijn ondertussen in het backpackers hotel in Mombasa aangeland... Daar is natuurlijk nog wel een weekend aan vooraf gegaan, en wat voor...
Zaterdag zijn we met Phoebe naar Mombasa wezen "shoppen". Eerst ruim een uur in de matatu, dan de ferry, nog een stuk matatu door een hele drukke stad, waar alles kris-kras door elkaar rijdt...
Vervolgens hebben we al heel snel een aantal keniaanse mannen als een soort escorte met ons meelopen, die ons alle mogelijke en onmogelijke winkeltjes laten zien... We vinden toch wel wat we hebben willen en gaan uiteindelijk om half 4 pas lunchen... Dan nog even snel wat boodschappen en weer terug: nu eerst met de tuktuk, dan ferry en weer de matatu...
Zondagmorgen worden Yvon en ik om kwart voor 10 opgehaald door Alunda, onze prive-chauffeur, met een jeep met airco.... wat een luxe. Hij brengt ons naar Funzi Island, waar we overstappen in een bootje en door een mangrove-gebied varen, prachtig! Onze captain weet heel veel van de natuur en legt veel uit... Hij dropt ons op een enorme zandbank, waar een soort parasols van bamboe staan met grote kussens eronder: tijd om te relaxen, evt. te zwemmen of te lopen... We zien prachtige dingen...
Dan zet hij ons met het bootje af bij Funzi Mangrove Resort. Het is laag-water, dus we moeten eerst nog een stuk lopen door de mangrove, wat een belevenis...
Bij het resort genieten we van een hele luxe lunch: krab, die we zelf uit de schelp moeten hameren, kreeft, die gelukkig al gehalveerd is en gegrilde vis. Als toetje nog geflambeerde banaan in crepe... We voelen ons wel wat schuldig bij al deze luxe, maar genieten er ook enorm van...
Dan varen we weer terug, langs het pad dat we op de heenweg gelopen hebben, heel apart...
Op de terugweg stoppen we nog bij een lokale markt, wat een kleuren en wat een mensen!!
Maandagmorgen gaan Yvon en ik eerst naar "de oude man" om zijn wonden te verzorgen. Helaas heeft iemand anders de verbandkoffer intussen gebruikt en grijpen we mis... Dus weer terug naar de kliniek om de juiste spullen te halen. Ons mannetje is keurig blijven wachten, hij begreep ons probleem. Zo goed is ons Swahili dus al...!!!
Toen nog even de school ingedoken om daar te helpen en na de lunch ons boeltje gepakt en heeft Phoebe ons naar de matatu gebracht.
Weer ruim een uur in het overvolle busje, bloedheet, dan de ferry en toen hebben we maar een tuktuk gepakt.
Een belevenis op zich, want we zijn van de ene kant van de stad naar de andere gebracht, prachtig om mee te maken!!
In het backpackers hotel is de groep van de social safari experience ook aanwezig en kunnen we ons installeren op de slaapzaal (4 stapelbedden).
Na een doorwaakte nacht (wat kunnen mensen toch een herrie maken!!) staan we om kwart voor 6 op, want we willen op tijd starten met de mountainbike tocht.
Met de tuktuk worden we naar een verderop gelegen hotel gebracht, waar de fietsen al klaar staan.... Er volgt een tocht van 24 km, die maar 3 personen van de groep volbrengen en wij zijn daar 2 van!!! Trots op onszelf... Het was prachtig, erg warm en vooral grind- en zandpad, dus het zitten is nu errug moeilijk...!!!
Daarna hebben we nog een kijkje genomen in het Doingoood-huis, hier in Mombasa, waar de vrijwilligers verblijven en afspraak gemaakt met één van hen om morgen mee te gaan naar haar project.
Vervolgens nog een duik in het zwembadje dat ons hotel (gelukkig) rijk is, wasje gedaan en nu wachten we op ons eten...
Dan maar een beetje op tijd het stapelbed in, hopen dat we wat kunnen slapen.....
Zaterdag zijn we met Phoebe naar Mombasa wezen "shoppen". Eerst ruim een uur in de matatu, dan de ferry, nog een stuk matatu door een hele drukke stad, waar alles kris-kras door elkaar rijdt...
Vervolgens hebben we al heel snel een aantal keniaanse mannen als een soort escorte met ons meelopen, die ons alle mogelijke en onmogelijke winkeltjes laten zien... We vinden toch wel wat we hebben willen en gaan uiteindelijk om half 4 pas lunchen... Dan nog even snel wat boodschappen en weer terug: nu eerst met de tuktuk, dan ferry en weer de matatu...
Zondagmorgen worden Yvon en ik om kwart voor 10 opgehaald door Alunda, onze prive-chauffeur, met een jeep met airco.... wat een luxe. Hij brengt ons naar Funzi Island, waar we overstappen in een bootje en door een mangrove-gebied varen, prachtig! Onze captain weet heel veel van de natuur en legt veel uit... Hij dropt ons op een enorme zandbank, waar een soort parasols van bamboe staan met grote kussens eronder: tijd om te relaxen, evt. te zwemmen of te lopen... We zien prachtige dingen...
Dan zet hij ons met het bootje af bij Funzi Mangrove Resort. Het is laag-water, dus we moeten eerst nog een stuk lopen door de mangrove, wat een belevenis...
Bij het resort genieten we van een hele luxe lunch: krab, die we zelf uit de schelp moeten hameren, kreeft, die gelukkig al gehalveerd is en gegrilde vis. Als toetje nog geflambeerde banaan in crepe... We voelen ons wel wat schuldig bij al deze luxe, maar genieten er ook enorm van...
Dan varen we weer terug, langs het pad dat we op de heenweg gelopen hebben, heel apart...
Op de terugweg stoppen we nog bij een lokale markt, wat een kleuren en wat een mensen!!
Maandagmorgen gaan Yvon en ik eerst naar "de oude man" om zijn wonden te verzorgen. Helaas heeft iemand anders de verbandkoffer intussen gebruikt en grijpen we mis... Dus weer terug naar de kliniek om de juiste spullen te halen. Ons mannetje is keurig blijven wachten, hij begreep ons probleem. Zo goed is ons Swahili dus al...!!!
Toen nog even de school ingedoken om daar te helpen en na de lunch ons boeltje gepakt en heeft Phoebe ons naar de matatu gebracht.
Weer ruim een uur in het overvolle busje, bloedheet, dan de ferry en toen hebben we maar een tuktuk gepakt.
Een belevenis op zich, want we zijn van de ene kant van de stad naar de andere gebracht, prachtig om mee te maken!!
In het backpackers hotel is de groep van de social safari experience ook aanwezig en kunnen we ons installeren op de slaapzaal (4 stapelbedden).
Na een doorwaakte nacht (wat kunnen mensen toch een herrie maken!!) staan we om kwart voor 6 op, want we willen op tijd starten met de mountainbike tocht.
Met de tuktuk worden we naar een verderop gelegen hotel gebracht, waar de fietsen al klaar staan.... Er volgt een tocht van 24 km, die maar 3 personen van de groep volbrengen en wij zijn daar 2 van!!! Trots op onszelf... Het was prachtig, erg warm en vooral grind- en zandpad, dus het zitten is nu errug moeilijk...!!!
Daarna hebben we nog een kijkje genomen in het Doingoood-huis, hier in Mombasa, waar de vrijwilligers verblijven en afspraak gemaakt met één van hen om morgen mee te gaan naar haar project.
Vervolgens nog een duik in het zwembadje dat ons hotel (gelukkig) rijk is, wasje gedaan en nu wachten we op ons eten...
Dan maar een beetje op tijd het stapelbed in, hopen dat we wat kunnen slapen.....
-
12 Februari 2013 - 17:07
Ilona:
Lieve Christa,
Wat fantastich om te lezen dat jullie zoveel mee maken! Helemaal top!
Vindt het ook zo leuk om alles te lezen en ik ben natuurlijk onwijs trots op jullie dat jullie de mountainbike tocht volbracht hebben! Hoe is het nu met...??
Nog heel veel plezier en geniet er nog lekker van, ook van de warmte! Het is hier nu bitter koud!
Veel liefs Ilona -
12 Februari 2013 - 17:36
Ans Eeltink:
Jullie hebben toch al heel veel meegemaakt de afgelopen paar weken en zijn nog niet eens op de helft. Leuk dat jullie je al een beetje verstaanbaar kunnen maken in het Swahili. Dat is voor de lokale mensen natuurlijk erg fijn. Maak je nog veel foto's? Geniet nog maar lekker en lieve groeten van Ans -
12 Februari 2013 - 17:42
Vera :
Zo dames, das nog eens leven. GEWELDIG
Geniet ervan.
xxx, vera -
12 Februari 2013 - 18:42
Karin:
Hallo Chris en Yvonne,
Wat een belevenissen en wat een sportieve uitspatting. Ik denk dat het stukje fietsen naar het RKZ een peulenschil is vergeleken met deze tocht. Gelukkig zijn jullie goed getraind!!!!!!! Staan er nog meer van deze sportieve activiteiten op jullie programma of wordt het nu 2 weken bijkomen.
Nog heel veel plezier.
Groetjes,
Karin -
12 Februari 2013 - 19:09
Marian Van Grevenhof:
Hoi Christa,
Ik hoop dat we je nog kunnen verstaan als je terug komt,of moeten wij een snelcursus swahili nemen. Ik vind het heel leuk dat jullie je zo goed vermaken,wat een ervaring.
Je hebt precies het goeie moment uit gekozen,het is hier echt koud,je zou eerst eens
ergens tussendoor moeten acclimatiseren,ik zou niet weten waar!!!!!!!!!!!.Geniet nog even lekker.De tijd gaat snel.
Hart.groetjes Marian. -
12 Februari 2013 - 19:17
Anoushka:
Hoi Chris en Yvon,
Wat een onvergetelijke belevenissen zijn dat! Zo leuk om jullie te volgen.
Geniet ervan, de helft zit er al weer bijna op.
Veel liefs, Anoushka -
12 Februari 2013 - 19:19
Anja:
Lieve Christa,
We hebben net al even de "whats app" gekletst, maar wat een belevenissen geweldig. Het is erg leuk om jullie verhalen te lezen. Ik hoop dat je een digitaal dagboek bijhoudt anders is je schrift nu al wel vol. En aan conditie geen gebrek, wat een toppers zijn jullie. Dat geeft vast een heel goed gevoel. Op naar de volgende gebeurtenis. Een marathon?? ha ha
Geniet ervan,
Liefs Anja -
13 Februari 2013 - 09:26
Ton:
Hallo Chrita en Yvonne,
Fantastisch wat jullie allemaal doen en meemaken.
Maar ik dacht dat jullie daar zouden gaan werken.
Ik hoor alleen maar van luxe hotels,zwemdaden,lekker eten en heel regelmatig een duik nemen !!!
Die 24 km down hill fietsen zal ook wel met de E-Bike zijn gegaan.
Geniet er nog van !
Groet Ton -
14 Februari 2013 - 09:47
Ellen:
Hallo Christa,
Nou weer wat te lezen gehad! Super al die verhalen.
Aan je conditie wordt zeker gewerkt; dus plukken we er tijdens het volleybal straks de vruchten van!!
Niet al teveel in de zon, want dan word je net zo donker als het kindje wat je op je buik draagt, enig die foto!
Nog veel plezier en je hoeft je echt niet schuldig te voelen als je je daar in luxe waant hoor!
Je hebt ook ervaringen gehad die minder waren, dus ook genieten!
groetjes -
14 Februari 2013 - 11:03
Ied:
jeemig marianne timmer heeft er twee concurenten bij lees ik al. Doen jullie
volgend jaar mee met de wereldkampioenschappen veldrijden?
Hollandse meiden zijn niet voor een kleintje vervaart!
Wij gaan even de ijzel in
doei ied -
14 Februari 2013 - 16:58
Petra:
Chris, wat maken jullie samen veel mee, je bent echt in een andere wereld. De mensen zullen jullie aanwezigheid wel waarderen! Of heb je ook wel eens een gevoel van niet welkom zijn?
Hier is het nog écht winter, inclusief ijzel, valpartijen, aanrijdingen, werk aan de winkel voor het RKZ.
Chris denk er om, niet teveel met je ogen knipperen naar de Kenianen, we missen jullie wel hoor.
Lieve groet, Peet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
